W wieku 83 lat odszedł Krzysztof Kowalewski – wybitny aktor teatralny i filmowy, znany m.in. z niezapomnianych ról w komediach Stanisława Barei oraz tytułowej kreacji w serii słuchowisk radiowych “Kocham pana, panie Sułku” Jacka Janczarskiego.

Był absolwentem Wydziału Aktorskiego PWST w Warszawie. Debiutował w 1960 roku w filmie “Krzyżacy” Aleksandra Forda – uważni widzowie dostrzegą go w niewielkiej roli jednego z krzyżackich łuczników.  Rok później dołączył do obsady Teatru Dramatycznego w Warszawie. Związany był również ze scenami m.in. w Teatrze Polskim, Studenckim Teatrze Satyryków i Teatrze Kwadrat. W 1977 roku został częścią zespołu stołecznego Teatru Współczesnego.

Popularność przyniosły mu realizowane w latach 70. komedie w reżyserii Stanisława Barei. Publiczność pamięta go z “Nie ma róży bez ognia”, “Bruneta wieczorową porą”, “Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”, “Misia”, a także serialu “Zmiennicy”. Współpracował również z Jerzym Hoffmanem, u którego w “Potopie” stworzył postać Rocha Kowalskiego, a w dużo późniejszym “Ogniem i mieczem” Jana Onufrego Zagłobę. W pamięci telewidzów zapisał się natomiast kreacją w sitcomach “Szpital na perypetiach” i “Daleko od noszy”. Przez dekady był związany z Teatrem Polskiego Radia. Słuchacze pokochali go za rolę tytułowego bohatera cyklu słuchowisk radiowych “Kocham pana, panie Sułku” autorstwa Jacka Janczarskiego.

W kwietniu 1999 roku na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie poprowadził drugą w historii galę Polskich Nagród Filmowych Orły.